info Duivelsvers gedicht van iemand die ze graag zien in het gesticht

Gedachtengrover

Well-known member
Forum lid
Mag ik mijzelf even op het forum benoemen,
Mag de Triple dipper zich de ene noemen,
Mag Triple Dip filosofie Gedachtengrover roemen,

Ik stap naar jou of jij stapt naar mij
Gedraag je absoluut in de aanwezigheid van mij niet vrij
Als ik je derde oog inkijk wordt ik sowieso niet blij

Gij gaat namelijk mij niet overdonderen of fokken met mij
In de gedachtenwereld zijn heel veel mensen zij aan zij
Maar dat spelletje speel je in de realiteit niet meer met mij

In het ongesproken woord krijg ik mijn grootheid niet eens verwoord
Gelukkig sla ik af en en toe met mijn vuist op tafel en dan houden mannen ongesproken hun snavel
Ze zingen als de vogels om mij te ontkennen, maar het vrije woord kan nooit woorden vermoord

Neem die via via aartsengel raad van mij aan en geef respect
Ha, Grover is de persoon die het uitspreekt en de taal begrijpt en goed bekt
Helemaal gek, hij was whappieme, en houdt iedereen met triple dip in check

Slecht gedachtegoed,
Triple dip slaat op zulks neer omdat het moet,
het zwaard van damocles werkt goed

In het ongesproken woord worden nekken afgesneden
In het echte leven wordt veel pijn geleden
Tot je bij de dokter staat te luisteren naar gedachtegoed bevelen

Disrespect is wat iedereen kan beleven maar nooit goed is opgeschreven
Ik heb er iets nieuws op bedacht, ik poepte terwijl ik aan je dacht, dat was voorheen onmacht
Toen gebruikte ik mijn kracht, ik perste, en tegelijkertijd begreep ik dat je gedachtegoed ververste

Ha toen keek ik naar de kaars die ik had aangestoken
Methaan verbrander waarmee ik alles in iets nog meer betekenisvol verander
En daarna begrijp jij nooit meer iets van de smaak van koreander

-

Beste mensen ik heb heel de dag geschifte gedachten en hopelijk blijft het luchtig
De banaliteit van mijn woorden mogen nooit letterlijk genomen worden want dan kuch ik
Maar als je mij positief aanvalt op rijmen en onderliggend gevoel ben ik ook rustig,
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Er kwam bij mij ook gelijk een gedicht op... dichten en rijmen zet mij aan tot een antwoord in dicht-rijmvorm terug..



Ik denk dat de aanval van de ander
in gesproken of ongeschreven woord
wat het ook moge betekenen
iets is wat bij die gene zelf hoort.

Wij zijn de baas over onze gedachten,
wat een ander ook ongeschreven doet,
het is aan ons , het in onze ongeschrevenheid
te laten zijn waar het zijn moet.

Anders zitten er zoveel anderen in ons zijn
in al onze ongeschreven woorden en gebaren
laat daar vooral plek voor onszelf zijn,
die anderen blijven wel daar waar ze al waren.

In al die onbeschrevenheid geven wij de ander zoveel plek in wat hij of zij doet
maar geen woorden geschreven of onbeschreven
houden je ervan af de baas te zijn over jouw eigen gedachtengoed.
 
Uiteindelijk heb ik dit soort teksten gebezigd om van ongewenste aandacht af te komen, ondanks dat het laatste gelukt is voelt het niet fijn om zo te schrijven. Ik heb door mijn woordenschat en creativiteit, door man te zijn, door mijn ervaringen de overtreffende trap gezocht om in woorden te reageren op pijn die ik voelde en ongeluk dat ik ervaarde. Dan wordt het eerst slechter voor het beter wordt, uiteindelijk als je iets uitstraalt krijg je dat ook de hele tijd terug als je daar niet tegen kan verweren.

Omdat de geest heel de dag doorgaat kun je rijmen tot je slaapt, alle emoties die je doormaakt op een dag kunnen aanleiding te zijn tot iets van je af willen schrijven, dat werkt zo voor mij. Dan kan ik later reflecteren op een eerdere tekst en kijken of je het gevoel dat ik tijdens schrijven had nog kan onderkennen, dan leer ik van mijzelf.

Als zielen gewoon met shanti over hun gedachtegoed zouden kunnen spreken dan kun je soebatten in plaats van wedijveren, dan hoef je de overtreffende trap niet te zoeken. Het gewoon niet over gedachtegoed hebben als je over straat wandeld heeft het uiteindelijk opgelost voor mij om er buiten niet mee bezig te hoeven zijn. Door geen recht op aandacht voor gedachtegoed te accepteren in mijn omgeving voor onbekenden, hoefde ik ook niet meer te wedijveren over gedachtegoed. Het is ook vanuit mijzelf gedacht, dus vind zelf dat ik daar niemand kwaad mee doe. Hetzelfde geld voor ongesproken spreekrecht, ik kan vechten tegen het gedachtegang van een ziel in gedachten, maar zonder spreekrecht hoor ik het niet meer en hoef ik daar niet op te reageren.

Wat het moeilijk maakt is dat zielen geneigd zijn een tegenstelling te zoeken in wat je zegt en dat dan te gaan verdedigen om uiteenlopende redenen. Zo kan een ongeschuldig en luchtig uitgesproken opmerking als "De aarde is misschien al wel de hemel", leiden tot dat een ziel gaat lopen bewijzen dat je in de hel rondloopt. De diepten die je dan raakt tijdens wedijveren zijn zo beschamend en zo erg iets wat ik niet mee hoef te maken dat ik inmiddels ook zulke luchtige uitspraken die ik eigenlijk vrolijk bedoel niet wil uitspreken anders dan tijdens dat ik mijn achterban aanhoor of raadleeg.

In zijn algemeenheid rijmen en zo abstract mogelijk denken met weinig woorden is zo veel fijner dan aan zielen denken bij het rijmen, behalve als het uit liefde is ☺️
 
Laatst bewerkt:
wat een ander ook ongeschreven doet,
het is aan ons , het in onze ongeschrevenheid
te laten zijn waar het zijn moet.
Dat klopt wel Muriel, maar als het bij je binnenkomt en je zit er een halve nacht mee, dat blijft lastig.
 
Voor mij kraamd mijn superziel dit gewoon willekeurig uit, ik kan daar weinig aan doen.. Maar ik ben zeer shantivol ingestoken qua contact zoeken en onbevangen proberen te zijn voor mensen die aandacht vragen in het gesproken woord.

Het is zo, dat ik mijzelf expres niet verdiep in indviduele zielen juist om wat Silver zegt. Ik houd van kletsen in gedachten, juist niet van wedijveren. Wedijveren doe ik echt alleen exclusief met doel. Een doel dient bij voorkeur de realiteit. Mensen om je heen hebben is fijn da's een feit.
 
Laatst bewerkt:
Dat herken ik opzich wel. Ik ben ook altijd wel onbevangen richting anderen en wat ze vertellen en zeggen. Maar in mijn gedachten spelen zich verhalen af, ik hou ook niet van wedijveren. En bedoelde met mijn schrijven eigenlijk een soortgelijk iets over het niet bezig houden met individuele zielen.
 
Ik vind achterban communicatie het prettigst, mensen die dat ongeveer als mij insteken... Helaas nog geen topic over ongesproken achterban gevonden maar misschien iets voor mijzelf in de toekomst. Mijn methode is om aan te wijzen en te rekenen op de stem van de superziel van een persoon. Het is hoe mijn geest werkt, ik heb toegewerkt qua achterban naar dat ik niet wil weten wie er individueel toe behoort, zolang er geen tweespalt in mijn gedachten ontstaat tijdens mijn dagen. Achterban wisselingen sta ik toe op aanwijzen van ongesproken achterban en accepteer ik als pijnpunt, waarna ik achterban moet leiden voor ik weer continuïteit in gedachten heb zonder tweespalt in gedachten of de realiteit.

Dus als ik privé ben, en ik hoor net als andere zielen elkaar aan via achterban (superzielen) dan gaat het lekker voor mij :)
 
Ik vind je schrijven in eerste instantie ingewikkeld Gedachtengrover , en snap het niet goed, maar als ik langer lees en door laat dringen, bereikt het me toch iets. De onbesproken achterban, zijn mensen waar je, je prettig bij voelt in gevoel? Het voelt een beetje als jezelf? De persoon kan compleet anders zijn dan jezelf qua leven, karakter , qua vorm, maar de ziel voelt van dezelfde energie? Wie daarbij horen maakt niet zoveel uit. Als dat wisselt of pijn doet betekent het dat je leert?
Jij schrijft dat je de achterban moet leiden om continuïteit te ervaren. Ik denk dat ik vooral mezelf moet bekijken en leiden om de achterban te zien in de juiste perceptie en dan komt er continuïteit. Maar dat is vaak wanneer ik luister naar mijn ziel en automatisch andere zielen, waarin je de uiterlijke vorm en het gesprokene naar een tweede plaats zet.

Maar mogelijk spreken wij misschien een andere taal, ook via onze achterban.

Want mijn achterban voelt als energie niet van de aarde, in totaal andere vormen, maar wel een zelfde soort vibe, in wat belangrijk is.
 
Ik kan mijzelf moeilijker, doch redelijk spraakvaardig verwoorden en woord en geschrift dan in gedachten. Heb een keer zitten tellen in de bus en tijdens het uitspreken van een paar woorden met je stembanden, kraam je echt een hele volzin uit met komma's in gedachten.

Klopt dat ik mij het beste voel bij mijn ongesproken achterban, juist omdat ik van hun niet wil weten of verwacht welke ziel tot mij spreekt en mij helpt bij het denken. Dat levert echt snel conflicten op als je voor iemand staat die in je ongesproken achterban zit, want dan heeft zo iemand ineens overmacht in de realiteit op de rest van de achterban en dat levert emoties op. Ik heb het ook niet nodig, want ik heb ooit mensen aangewezen, daarna op aanwijzen van hun net zo lang tot ik geen stemmen en gedrag van mijzelf herkende in gedachten achterbanwisselingen toegestaan, net zo lang tot het zonder tweespalt goed bleef gaan. Dat is nu ook zo.

In mijn perceptie spreek ik dingen uit die niet weerlegd worden, het deel van mijn achterban dat tweespalt veroorzaakt heeft niet mijn gunfactor laten we het zo zeggen. Mijn achterban zijn de mensen naar wie ik wil toe trekken in gedachten, tot ik communicatie met mensen om mij heen in de realiteit kan hebben maar zeker ook wil verwachten. 🙏
 
Ik zit net met Snoop zijn ziel te praten
En toen kreeg ik in de gaten
Dat mensen om mij heen shit praten

Ik verlaat alle situaties met strak gelaat
Dat is zoals de realiteit om mij heen gaat
Ik praat niet ongesproken met je mee

Ik zeg geen oke tegen waar je voor staat
Tenzij je met shanti tegen mij praat
En dat is hoe het er voor staat en verder gaat

Ik poep op jou jij poep op mij maar gij ben nie blij
Zij aan zij in de polonaise van het leven jij
Ik de triple dipper zet dat aan de zijde ten aller tijde

Vanaf nu af aan, geef ik jou in gedachten geen rechten
En geen geen baan, want je moet mijn taal verstaan
En begrijpen dat je meedipt en ik triple dip recht geef voor bestaan.

Alle mannen in mijn gedachtenwereld verloren hun baan
De vrouwen in mijn realiteit vechten zich terug in mijn bestaan
Maar met niks minder als de gedachtenbeker in mijn handen omhoog ga ik doorgaan

Het is sowieso aan, en alleen uit als ik slaap
Maar mijn achterban gedachtengroep praat tot in het einde der tijden poep
Omdat ik wakker wordt en daarna alles bekrachtigd wordt

Zie je het is helemaal gestoord en vanuit mijn persectief gezien
Ik heb de hemel en hel gezien
Kan je het uitleggen, als je geen klotecapsones heb en zowel dan verlep

Zoals ik op het pad der leven en vanuit geboorte two step
Mijn taal is sowieso internationaal met heel veel kabaal als je dat nie doorheb
Als je mij ontkent vanaf dit punt schrijf ik duivelsversen en ben jij geen pastoor maar nep

Ik sprak mijn hogere ik, niet mijn andere pik
Ik geef iedereen die om antwoord vraagt en man is die met mijn geen succes wilt
Het tegenovergestelde van ongesproken iets maar zwezerik

Ik doe mijn ding en ga door met mijn gedachtegang
Reacties is niet waar ik niet zo zeer naar verlang
Maar succes in de realiteit en anders maak ik je gedachten wrang
 
Laatst bewerkt:
Back
Bovenaan